Mijn kind luistert gewoon niet!

Het is een zin die veel ouders waarschijnlijk herkennen. Je vraagt iets voor de derde keer, je stem wordt iets harder, je geduld op…. En toch… geen meewerkend kind.

Maar wat als “niet luisteren” eigenlijk iets anders betekent?

Volgens Het hele brein, het hele kind is gedrag communicatie. Kinderen die niet luisteren, zijn vaak kinderen die zich niet verbonden voelen. En verbinding is de sleutel tot samenwerking.

Het brein in balans

Het kinderbrein is nog volop in ontwikkeling. De rechterhersenhelft stuurt emoties, lichaamstaal en intuïtie aan. De linkerhersenhelft is rationeel, logisch en taalgericht. Bij jonge kinderen is de rechterkant vaak dominant. Dus als een kind overstuur is of niet reageert, is het brein letterlijk niet in staat om logisch te redeneren of instructies te volgen.

Wat helpt dan wel? Eerst verbinden, dan begeleiden.
Wanneer we eerst de emotie erkennen (“Je vindt het moeilijk om te stoppen met spelen, hè?”), voelt het kind zich gezien. Dat activeert de rechterhersenhelft. Pas daarna kun je de linkerhersenhelft aanspreken met logica (“Zullen we samen een plan maken voor straks?”).

EQ boven gehoorzaamheid

We willen kinderen die luisteren, maar nog belangrijker: kinderen die leren luisteren naar zichzelf. Naar hun gevoelens, hun grenzen, hun empathie. Dat is emotionele intelligentie. En die ontwikkel je niet door straffen of dreigen, maar door nieuwsgierigheid, geduld en verbinding.

De kracht van de connectie

Wanneer een kind niet luistert, stel jezelf dan deze vragen:

• Voelt mijn kind zich op dit moment veilig en verbonden?
• Heb ik zijn of haar emotie erkend?
• Ben ik zelf kalm genoeg om helder te reageren?

Een kind dat zich gehoord voelt, hoeft niet te schreeuwen. Een kind dat zich gezien voelt, hoeft niet te vechten. En een kind dat zich verbonden voelt, wil vaak vanzelf meewerken.

Liefs Bianca

‍